Paihia/ Cape Reinga / Whangaparaoa (22-25 april)
Blijf op de hoogte en volg Jesine & Inge
24 April 2013 | Nieuw Zeeland, Te Paki
Vanuit Drury zijn we vertrokken richting het noorden.
Om de tolwegen te ontwijken moesten we na een uurtje van de snelweg af. Vorige week had Jesine te horen gekregen dat daar in de buurt nog een nicht van haar vader woonde. Zo vlak bij, dus we besloten maar even op de koffie te gaan. Dat was een mooie tussenstop.
Hierna weer verder richting Paihia, waar we de nacht zouden verblijven.
Onderweg kwamen we langs het dorpje Kawakawa. Daar wees een bordje heen met “Hundertwasser-toiletten”. Dit is een oostenrijkse architect en schilder. Tot aan zijn dood heeft hij hier in Nieuw-Zeeland gewoond.
Jesine had vaker van hem gehoord en wilde dat wel eens zien, echter het hele dorpje doorgereden (was maar 1 straat), maar geen speciale toiletten te zien…. :-(
Dan maar alleen op een parkeerterrein even snel een broodje smeren als lunch.
Eenmaal aangekomen in Paihia ons hostel, de Mouse-Trap (dit zal later nog erg toepasselijk blijken ;-) ), opgezocht. En we kwamen daar meteen alweer een bekende tegen. Liz, één van onze kamergenoten in Rotorua, die ook nog 2 dezelfde excursies had gedaan met ons. Wat is de wereld toch klein ;-)
Even boodschappen gedaan, met de auto uiteraard :-), toch best wel luxe zo een eigen autootje.
Na het eten nog even een rondje dorp gedaan, maar bijna alles was al dicht.
Morgen nieuwe kansen…
De volgende morgen hadden we een excursie geboekt naar Cape Reinga, het noordelijkste, bereikbare puntje van Nieuw-Zeeland.
Om 7.00 moesten we alweer klaar staan in het dorp. De bus bracht ons als eerste naar Puketi-Kauri-Forest, waar je een kleine board-walk kon doen tussen Kauri-bomen. Dit zijn erg belangrijke bomen in NZ (specifiek voor in dit gebied), en kunnen enorm groot (breed en lang) worden. Ze behoren tot de grootste bomen ter wereld. Vroeger werden deze vaak gebruikt voor het bouwen van boten en huizen.
Hierna reden we door naar de “90 Mile Beach”, Dit is het langste strand van het land van 96 kilometer (60 miles). Met de bus reden we over het strand naar het noorden toe.
Voordat we weer door de duinen de ‘binnenlanden’ maakte we hier een stop bij de Te Paki Stream. De duinen zijn hier echt hoog!!! En daar zouden we dus vanaf gaan met een sandboard.
Het was een flinke klim naar boven. En eenmaal bovenop leek het nog wel hoger en stijler!!! Zouden we dit wel durven ???
Tuurlijk, wij zijn 2 hele stoere meiden, haha. Nee hoor, toch wel met enige angst waagden wij de rit naar beneden. Het ging toch wel heel erg supersnel en soepeltjes gleden wij netjes door tot in het water.
Het was toch wel supergaaf om te doen en we waren blij dat we het gedaan hadden. Jesine had de smaak te pakken en ging zelfs nog voor een tweede keer.
Toen dan echt door naar Cape Reinga. Op dit punt komen 2 oceaanstromingen bij elkaar, de Tasmaanse zee en de Pacific. Je kunt dit ook echt aan het water zien, heel bijzonder!
De terugweg ging weer over 90 Mile Beach en nog twee stops; een winkel/gallerie en een beroemde viszaak. Bij terugkomst in Pahia zijn we nog even een winkeltje gaan bekijken, die gelukkig nog net open was. Het avondeten was lekker makkelijk, we konden het overgebleven pasta-prutje van gisteren opwarmen. Lekker relaxed na een dagje weg!
Woensdags zijn we ‘s ochtends naar Waitangi gereden, dat ligt naast Pahia. Dit is een belangrijke historische plek. Hier werd op 6 februari 1840 het Verdrag van Waitangi getekend. Dit was een overeenkomst tussen de Engelse regering en de Maori’s. Er was een Engelse en een Maori versie van het verdrag. Alleen stond er in elke versie iets anders….Dit heeft dus ook tot botsingen geleid.
De beide versies zijn ook nu nog te zien op de Treaty Grounds. Wij hadden voor een rondleiding gekozen. Dit bleek wel verstandig te zijn geweest omdat het anders niet heel erg interessant was. Er stond niet overal evenveel informatie bij. Maar van onze gids kregen we interessante verhalen te horen, maar ook werden een aantal vooroordelen ontkrachtigt.
Na de rondleiding kregen we ook nog een culturele ‘performance’. Bij het Maori gemeenschapshuis werd een ‘officiele’ begroeting gedaan. Best indrukwekkend!
Hierna mochten we het huis binnen. Helaas was het niet toegestaan om binnen te filmen, want het was zeer indrukwekkend! In verschillende dansen en liedjes met diverse instrumenten en voorwerpen kregen we een kleine kijk in de cultuur van de Maori’s. Super om dit mee te maken!
Hierna zijn we weer doorgereden, weer terug naar Kawakawa. De Hundertwasser toiletten bleken toch echt een must-do, dus dan moeten we ze toch echt gezien hebben!
Helaas bleken we in eerste instantie toch naar een verkeerde plek gelokt te zijn. Het zag er hartstikke leuk uit met mozaiken en andere artistieke verzinsels, maar toiletten konden we er niet ontdekken…bleken die aan de overkant van de straat te zijn!
Maar goed, we hebben ze dus toch echt gezien! Hahahah!
Ook in Whangarei hebben we nog even een korte stop gemaakt. Bij de haven hadden ze allemaal schattige huisjes staan met leuke winkeltjes erin. Terug bij de auto bleek deze een regenbui gehad te hebben, terwijl wij geen regen hebben gezien! Heel vreemd aangezien we op ong. 50m afstand van de auto liepen!
‘s Avonds zijn we bij Lottie & Graham in Whangaparaoa blijven slapen. Lottie is een nicht van de vader van Jesine. Lekker gekletst met elkaar en gelukkig hadden we weer even de mogelijkheid om ons blog bij te werken. (Ja mensen, daar gaat echt een hoop tijd in zitten hoor! Maar we doen het erg graag! ;-) )
Toch ook maar op tijd naar bed gegaan, morgen hebben we nog een lange auto-rit voor de boeg!
Om de tolwegen te ontwijken moesten we na een uurtje van de snelweg af. Vorige week had Jesine te horen gekregen dat daar in de buurt nog een nicht van haar vader woonde. Zo vlak bij, dus we besloten maar even op de koffie te gaan. Dat was een mooie tussenstop.
Hierna weer verder richting Paihia, waar we de nacht zouden verblijven.
Onderweg kwamen we langs het dorpje Kawakawa. Daar wees een bordje heen met “Hundertwasser-toiletten”. Dit is een oostenrijkse architect en schilder. Tot aan zijn dood heeft hij hier in Nieuw-Zeeland gewoond.
Jesine had vaker van hem gehoord en wilde dat wel eens zien, echter het hele dorpje doorgereden (was maar 1 straat), maar geen speciale toiletten te zien…. :-(
Dan maar alleen op een parkeerterrein even snel een broodje smeren als lunch.
Eenmaal aangekomen in Paihia ons hostel, de Mouse-Trap (dit zal later nog erg toepasselijk blijken ;-) ), opgezocht. En we kwamen daar meteen alweer een bekende tegen. Liz, één van onze kamergenoten in Rotorua, die ook nog 2 dezelfde excursies had gedaan met ons. Wat is de wereld toch klein ;-)
Even boodschappen gedaan, met de auto uiteraard :-), toch best wel luxe zo een eigen autootje.
Na het eten nog even een rondje dorp gedaan, maar bijna alles was al dicht.
Morgen nieuwe kansen…
De volgende morgen hadden we een excursie geboekt naar Cape Reinga, het noordelijkste, bereikbare puntje van Nieuw-Zeeland.
Om 7.00 moesten we alweer klaar staan in het dorp. De bus bracht ons als eerste naar Puketi-Kauri-Forest, waar je een kleine board-walk kon doen tussen Kauri-bomen. Dit zijn erg belangrijke bomen in NZ (specifiek voor in dit gebied), en kunnen enorm groot (breed en lang) worden. Ze behoren tot de grootste bomen ter wereld. Vroeger werden deze vaak gebruikt voor het bouwen van boten en huizen.
Hierna reden we door naar de “90 Mile Beach”, Dit is het langste strand van het land van 96 kilometer (60 miles). Met de bus reden we over het strand naar het noorden toe.
Voordat we weer door de duinen de ‘binnenlanden’ maakte we hier een stop bij de Te Paki Stream. De duinen zijn hier echt hoog!!! En daar zouden we dus vanaf gaan met een sandboard.
Het was een flinke klim naar boven. En eenmaal bovenop leek het nog wel hoger en stijler!!! Zouden we dit wel durven ???
Tuurlijk, wij zijn 2 hele stoere meiden, haha. Nee hoor, toch wel met enige angst waagden wij de rit naar beneden. Het ging toch wel heel erg supersnel en soepeltjes gleden wij netjes door tot in het water.
Het was toch wel supergaaf om te doen en we waren blij dat we het gedaan hadden. Jesine had de smaak te pakken en ging zelfs nog voor een tweede keer.
Toen dan echt door naar Cape Reinga. Op dit punt komen 2 oceaanstromingen bij elkaar, de Tasmaanse zee en de Pacific. Je kunt dit ook echt aan het water zien, heel bijzonder!
De terugweg ging weer over 90 Mile Beach en nog twee stops; een winkel/gallerie en een beroemde viszaak. Bij terugkomst in Pahia zijn we nog even een winkeltje gaan bekijken, die gelukkig nog net open was. Het avondeten was lekker makkelijk, we konden het overgebleven pasta-prutje van gisteren opwarmen. Lekker relaxed na een dagje weg!
Woensdags zijn we ‘s ochtends naar Waitangi gereden, dat ligt naast Pahia. Dit is een belangrijke historische plek. Hier werd op 6 februari 1840 het Verdrag van Waitangi getekend. Dit was een overeenkomst tussen de Engelse regering en de Maori’s. Er was een Engelse en een Maori versie van het verdrag. Alleen stond er in elke versie iets anders….Dit heeft dus ook tot botsingen geleid.
De beide versies zijn ook nu nog te zien op de Treaty Grounds. Wij hadden voor een rondleiding gekozen. Dit bleek wel verstandig te zijn geweest omdat het anders niet heel erg interessant was. Er stond niet overal evenveel informatie bij. Maar van onze gids kregen we interessante verhalen te horen, maar ook werden een aantal vooroordelen ontkrachtigt.
Na de rondleiding kregen we ook nog een culturele ‘performance’. Bij het Maori gemeenschapshuis werd een ‘officiele’ begroeting gedaan. Best indrukwekkend!
Hierna mochten we het huis binnen. Helaas was het niet toegestaan om binnen te filmen, want het was zeer indrukwekkend! In verschillende dansen en liedjes met diverse instrumenten en voorwerpen kregen we een kleine kijk in de cultuur van de Maori’s. Super om dit mee te maken!
Hierna zijn we weer doorgereden, weer terug naar Kawakawa. De Hundertwasser toiletten bleken toch echt een must-do, dus dan moeten we ze toch echt gezien hebben!
Helaas bleken we in eerste instantie toch naar een verkeerde plek gelokt te zijn. Het zag er hartstikke leuk uit met mozaiken en andere artistieke verzinsels, maar toiletten konden we er niet ontdekken…bleken die aan de overkant van de straat te zijn!
Maar goed, we hebben ze dus toch echt gezien! Hahahah!
Ook in Whangarei hebben we nog even een korte stop gemaakt. Bij de haven hadden ze allemaal schattige huisjes staan met leuke winkeltjes erin. Terug bij de auto bleek deze een regenbui gehad te hebben, terwijl wij geen regen hebben gezien! Heel vreemd aangezien we op ong. 50m afstand van de auto liepen!
‘s Avonds zijn we bij Lottie & Graham in Whangaparaoa blijven slapen. Lottie is een nicht van de vader van Jesine. Lekker gekletst met elkaar en gelukkig hadden we weer even de mogelijkheid om ons blog bij te werken. (Ja mensen, daar gaat echt een hoop tijd in zitten hoor! Maar we doen het erg graag! ;-) )
Toch ook maar op tijd naar bed gegaan, morgen hebben we nog een lange auto-rit voor de boeg!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
